Billijke vergoeding?

In de praktijk komt het regelmatig voor: een zieke werknemer. Hoe hiermee om moet worden gegaan is uiteraard afhankelijk van de situatie. Onlangs heeft de kantonrechter geen billijke vergoeding toegekend aan een werknemer ondanks dat de werkgever zonder haar instemming en zonder toestemming van het UWV de arbeidsovereenkomst had beëindigd.

Het uitgangspunt van het arbeidsrecht is dat de werkgever instemming van de werknemer nodig heeft en anders toestemming van het UWV voor het eenzijdig beëindigen van de arbeidsovereenkomst. In plaats van vernietiging van de opzegging kan de werknemer ook verzoeken om een billijke vergoeding. Bij de billijke vergoeding wordt aansluiting gezocht bij de rechtsgevolgen die zouden zijn ingetreden als de opzegging zou zijn vernietigd – dus als betrokkene nog in dienst zou zijn.

In casu was de werknemer al 2 jaar arbeidsongeschikt. Indien de rechter de opzegging zou vernietigen omdat niet aan de vereisten is voldaan dan zou de werkgever vervolgens alsnog in een andere procedure toestemming van het UWV verzoeken. De rechter veronderstelt dat het UWV in deze procedure de toestemming waarschijnlijk ook zou geven omdat de werknemer onvoldoende heeft beargumenteerd dat zij haar eigen werk dan wel andere werkzaamheden binnen het bedrijf zal kunnen verrichten. De rechter is daarom van oordeel dat niet aannemelijk is dat de opzegging van de arbeidsovereenkomst vernietigd zal worden en dus zal leiden tot een loonbetalingsverplichting van de werkgever. De werknemer hoeft dus niet te worden gecompenseerd door middel van een billijke vergoeding.

Wellicht bent u in de veronderstelling dat u na twee jaar van rechtswege af bent van een zieke werknemer. Dit is echter niet de juiste gedachte. Heeft u een arbeidsrechtelijke kwestie waarbij u advies wil, schroom dan niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn u graag van dienst!

Leave a reply